ตั้งแต่น้องเฟรญ่าอายุได้1ขวบ10เดือนก่อนนอนจะชอบให้คุณแม่ร้องเพลงกอไก่กล่อมก่อนนอนทุกคืน คือคุณแม่ร้องเพลงอื่นไม่ไพเราะร้องเพลงกอไก่เพราะที่สุดคุณลูกเลยให้ร้องให้ฟังทุกคืนฮา++ ร้องเพลงกอไก่ดีอย่างลูกจำแล้วร้องตามได้ด้วย วันไหนถ้าคุณแม่เหนื่อยอยากให้คุณพ่อพาเข้านอนบ้างเจ้าลูกสาวก็ถามว่าปาป๊ะร้องเพลงกอไก่ๆเจ้าคุณพ่อก็พูดว่าร้องไม่เป็น เท่านั้นแหละบอกให้ปาป๊ะออกไปเจ้าคุณพ่อก็บอกว่าปาป๊ะร้องเพลงอื่นเป็นด้วยนะลูกสาวพูดว่าไม่เอาออกไปๆ มาจูงมือคุณแม่ให้พาไปนอนแล้วร้องเพลงกอไก่ให้ฟัง

พอร้องเพลงกอไก่แรกๆกว่าจะหลับได้เป็นชั่วโมง ที่นี้คุณแม่คิดแผนใหม่ร้องสองสามรอบและเอามือลูบขาเสร็จก็บอกเขาว่ามาม๊ะจะนอนข้างล่างนะเขาก็บอกว่าโอเค ส่วนประตูก็เปิดรอไว้แล้วคุณแม่ก็บอกว่าเดียวปิดประตูด้วยนะคุณแม่ก็รีบออกจากห้องทันที คือคุณแม่เตรียมหมีตัวใหญ่นอนอยู่ข้างล่างไว้แล้วในห้องมันมึดแต่จะเห็นลางๆดำๆถ้าเขามองลงมาก็จะคิดว่าคุณแม่นอนอยู่ที่ไหนได้เป็นหมี555แต่บางทีเขาก็แกล้งทำจุกนมตกเพื่อที่คุณแม่จะหยิบให้เรียกให้มาม๊ะหยิบให้ไม่หยิบสักทีก็ร้องเลย คุณแม่ต้องไปเปิดประตูหยิบให้ คือช่วงสองขวบเขาเริ่มฝันแล้วกลัวหรือหนังการ์ตูนก็จะกลัวเลยไม่ค่อยกล้านอนคนเดี

หลังจากน้องเฟรญ่าหายจากอาการป่วยอ้วกจนถึงทุกวันนี้ลูกสาวจะนอนยากมากเขาต้องการให้แม่ร้องเพลงกล่อมหรือเอามือลูบขาจนหลับหรือไม่ก็ให้เปิดโคมไฟไว้ด้วยจนหลับก็ประมาณ1ชั่วโมงกว่าๆเลยทีเดียวเป็นมาหลายวันล่ะจากที่เขาเคยนอนง่ายๆถึงเวลานอน1ทุ่มพาเข้านอนก็หลับเองแต่นี้เริ่มมีอาการเปลี่ยนไป...คุณพ่อและคุณแม่ก็เริ่มปฏิบัติการเปิดหาข้อมูลของเด็กอายุสองขวบได้ความว่าเด็กช่วงนี้เขาเริ่มพูดมากขึ้นทำตามมากขึ้นเล่นกับเพื่อนๆมากขึ้นดูทีวีแล้วจำมากขึ้นพอเวลาเขานอนเขาจะเริ่มมีอาการกลัวไม่กล้าอยู่คนเดียวจะต้องให้เปิดไฟหรือคุณแม่อ่านนิทานร้องเพลงกล่อมจนหลับ นี้คือผลสรุปว่าทำไมลูกสาวมีอาการช่วงนอนเปลี่ยนไป คุณแม่เคยเปิดหนังการ์ตูนให้ดูการ์ตูนก็น่ากลัวนิดหน่อยแต่น้องเฟรญ่าเขากลัววิ่งหนีเลยแต่เขาก็อยากดูต่อแต่ก็กลัวๆ เด็กช่วงนี้กำลังเรียนรู้จำได้เร็วช่วงนี้เอาแต่ใจตัวเองด้วยคุณแม่คุณพ่อก็รับมือกันต่อไป